Co w kontekście Dziadów cz. II znaczy ,,być człowiekiem"

            Człowieczeństwo według Słownika języka polskiego oznacza pozytywne cechy człowieka, które odzwierciedlają naturę ludzką. W części drugiej ,,Dziadów" Adam Mickiewicz koncentruje się na opisaniu obrzędu wywoływania zmarłych. Temu obchodowi przewodniczy Guślarz, który chce wspomóc zmory, które pożądają osiągnąć wieczne zbawienie. Większości z nich nie da się pomóc, ponieważ w swoim życiu na ziemi dopuściły się makabrycznych czynów. Tym sposobem zatraciły dane im za życia - człowieczeństwo. 

                Swój wywód rozpocznę od lektury Karola Dickensa ,,Opowieść wigilijna". W książce głównym bohaterem jest Ebenezer Scrooge - typowy egoista, obojętny na ludzki los. Egocentryk przeszedł ogromną metamorfozę, kiedy nawiedziły go duchy. W tym momencie zadufany w sobie skąpiec stał się człowiekiem serdecznym, hojnym oraz niosącym pomoc innym. Wystarczy jedynie wyciągnąć do ludzi pomocną dłoń, a nasze życie nabierze nowego, lepszego sensu.

          Światopogląd człowieka z czasem nabiera pełnego ukształtowania. Pomimo tego w życiu następują przełomowe momenty, które sprawiają, że wszystko traci sens. Powołam się tutaj na ,,Tren XIX" Jana Kochanowskiego. We śnie poecie ukazuje się zmarła matka, która pragnie pocieszyć syna po śmierci jego córeczki. W ten sposób chce udzielić mu rad jak dalej żyć, nawet po stracie bliskiej osoby. Matka Kochanowskiego dodaje mu otuchy przedstawiając wizje świata pozagrobowego, który jest pełen miłości i dobroci. Mówi mu, że czas leczy rany, a krzywdy, które zadał los trzeba przeżyć godnie - tak, jak przystoi człowiekowi.

         Nauka moralna zawarta w ,,Dziadach cz. II" ma bardzo głębokie przesłanie, które dotyczy bycia człowiekiem. Najlepiej zilustruje to fragment przytoczonego utworu: "Bo kto nie był ni razu człowiekiem, Temu człowiek nic nie pomoże". Nawiązuje on do tego, aby współczuć i okazywać ludzkie uczucia wobec potrzebujących osób. Nieść im pomoc i litować się nad ich nieszczęściem. Pamiętać o tym, by zawsze podać komuś rękę, gdy upadnie, bo sami kiedyś będziemy mogli jej potrzebować.

         Życie ludzkie ma sens wtedy, gdy potrafimy być człowiekiem. W obliczu zła każdy człowiek może zmienić swoje postępowanie, jeśli tylko będzie tego pragnął. Musi podołać temu, co przyniósł mu los i trwać w empatii do innych osób. Nadejdzie czas, w którym nasze dobre serce zostanie wynagrodzone i osiągniemy wieczne zbawienie, które chciały zdobyć zjawy w ,,Dziadach cz. II".